I znów tak ważny jest moment umiejętności samodzielnego siadania przez malucha...
Wyciągając rączki malucha na zewnatrz - górna krawędź chusty umiejscowi się na wysokości łopatek malucha.
Z jedenej strony brak jest w takim wiązaniu podparcia górnej partii kręgosłupa, z drugiej ucisk górnej krawędzi chusty może dawać dziecku sygnał do przeprostu, co nie jest wskazane przy dzieciach które tej umiejętności jeszcze nie posiadają...

Wcale nie oznacza to, że dzieci samodzielnie spadające wiążemy tylko i wyłącznie z rączkami na zewnątrz chusty. Jeżeli nosimy "aktywne" maleństwo to jak najbardziej jest to dobra alternatywa, zaś jeżeli maluch jest zmęczony i przewidujemy jego sen - skłaniam się ku wiązaniu z rączkami schowanymi i krawędzią górną chusty podpierającą nie tylko cały kręgosłup ale i główkę malucha